شهردار که بود ، به کار گزینی گفته بود از حقوقش بگذارند روی پول کارگرهای دفتر. بی سرو صدا، طوری که خودشان نفهمند.
حمید سه ساله بود که مادرشان فوت کرد. از آن موقع نامادری داشتند. مثل مادر خودشان هم دوستش داشتند. رفتیم خانه شان ؛ بیرون شهر. بهم گفت « همین جا بشین من می آم.» دیر کرد. پاشدم آمدم بیرون ، ببینم کجاست. داشت لباس می شست؛ لباس برادر و خواهر های ناتنیش را . گفت « من این جا دیر به دیر می آم. می خوام هر وقت اومدم، یه کاری کرده باشم.»
شهر دار ارومیه که بود، دوهزار و هشت صد تومان حقوق می گرفت. یک روز بهم گفت« بیا این ماه هرچی خرجی داریم رو کاغذ بنویسیم، تا اگه آخرش چیزی اضافه اومد بدیم به یه فقیر.» همه چی را نوشتم ؛ از واکس کفش گرفته تا گوشت و نان و تخم مرغ. آخر ماه که حساب کردیم، شد دوهزار و ششصد و پنجاه تومان. بقیه ی پول را داد لوازم التحریر خرید، داد به یکی از کسانی که شناسایی کرده بود و می دانست محتاجند. گفت « اینم کفاره ی گناهای این ماهمون.»
باران خیلی تند می آمد. به م گفت « من می رم بیرون» گفتم « توی این هوا کجا می خوای بری؟» جواب نداد. اصرار کردم . بالاخره گفت « می خوای بدونی؟ پاشو تو هم بیا. » با لندروز شهرداری راه افتادیم توی شهر. نزدیکی های فرودگاه یک حلبی آباد بود. رفتیم آنجا. توی کوچه پس کوچه هایش پر از آب و گل و شل. آب وسط کوچه صاف می رفت توی یکی از خانه ها. در خانه را که زد، پیرمردی آمد دم در. ما راکه دید، شروع کرد به بد و بی راه گفتن به شهردار. می گفت « آخه این چه شهردایه که ما داریم؟ نمی آد یه سری به مون بزنه ، ببینه چی می کشیم.» آقا مهدی بهش گفت «خیله خب پدرجان . اشکال نداره . شما یه بیل به ما بده، درستش می کنیم؟» پیرمرد گفت « برید بابا شماهام! بیلم کجا بود.» از یکی از هم سایه ها بیل گرفتیم. تا نزدیکی های اذان صبح توی کوچه ، راه آب می کندیم. |
- ۱۴ تیر ۹۳ , ۰۲:۰۴فرهنگ جبهه/اشتهای عینکی
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- تیر ۱۳۹۳ (۱۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۲ (۷)
- بهمن ۱۳۹۲ (۳)
- آذر ۱۳۹۲ (۱۴)
- آبان ۱۳۹۲ (۴)
- مهر ۱۳۹۲ (۸)
- شهریور ۱۳۹۲ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۲ (۴)
- تیر ۱۳۹۲ (۱)
- ۹۳/۰۶/۱۹خاطراتی از شهید کاوه
- ۹۳/۰۶/۱۹خدایا...
- ۹۳/۰۶/۱۹دنیا...آخرت...
- ۹۳/۰۴/۳۱توبه
- ۹۳/۰۴/۳۱عین خیالت نیست!
- ۹۳/۰۴/۲۲مدافع این حرم!
- ۹۳/۰۴/۱۸سلامتی دخترا و پسرایی که.....صلوات
- ۹۳/۰۴/۱۴فرهنگ جبهه/اشتهای عینکی
- ۹۳/۰۴/۱۳رشد حجاب!!!!!
- ۹۳/۰۴/۱۱کلاه گشاد سبز برسر فتنه گران
- ۹۳/۰۴/۰۹معرفی
- ۹۳/۰۴/۰۳ساپورت مردانه، هویت زنانه
- ۹۳/۰۴/۱۴فرهنگ جبهه/اشتهای عینکی
- ۹۳/۰۴/۱۸سلامتی دخترا و پسرایی که.....صلوات
- ۹۳/۰۲/۰۱Unknown
- ۹۳/۰۴/۱۳رشد حجاب!!!!!
- ۹۲/۱۲/۱۶ش?طان ن?از به دعوتنامه ندارد...
- ۹۳/۰۴/۳۱توبه
- ۹ شهریور ۹۳، ۱۶:۲۸ - *** یوسفیخدا قوت،اینم احمقیت مدرنه ...
- ۲۵ مرداد ۹۳، ۱۳:۲۸ - بی تو به سرکو این شکلکای گریــــــــــــــــــ...
- ۲۵ مرداد ۹۳، ۱۳:۲۶ - بی تو به سر...خیلی این پست باحال بود یه جاهاییشم ...
- ۲۵ مرداد ۹۳، ۱۳:۰۹ - بی تو به سر نمیشودای وای بر ما چقد دردآور بود ...
- ۳۱ تیر ۹۳، ۰۱:۲۷ - افسر فضای مجازیسلام من شما رو تو وبلاگم اد کردم ...
- ۱۷ تیر ۹۳، ۱۰:۳۷ - یوسف زهراهم خنده دار بود هم گریه ...
- ۱۴ تیر ۹۳، ۱۵:۵۵ - منم دچار علمداربسم الله سلام ممنون که به وبلاگ من ...
- ۱۴ تیر ۹۳، ۱۱:۰۸ - سلام بصیرسلام بصیر خدا قوت با این اوضاع ...
- ۱۴ تیر ۹۳، ۰۲:۲۵ - محسن تقی زادهپایگاه مکانیک بیوسیستمـBio فن آوری های نوین...
- ۱۴ تیر ۹۳، ۰۰:۰۹ - سسلام
- ستاره ها
- زیتون-شاه بیت های مذهبی
- کانون مکتب الزهرا ماهدشت
- سیده سما
- خادم الشهدا (میشداغ)
- هنوز منتظریم
- نسیم
- امام غریب
- سربازان امام زمان (عج)
- در انتظار یار
- دلتنگ خدا
- یک قدم تا خدا
- یتیم منتظر
- طه (نسرین سادات)
- دلتنگ کربلا
- بی تو به سر نمی شود
- به نام تنهاامید
- ملودی آرام ابرها
- قصه ی مروارید و صدف (لعیا جبارزاده)
- گمنام کوچک آقا
- سرداران عشق
- *ساخت ابزار صلواتی*
- وبلاگ رسمی شرکت بیان
- صندوق بیان
- استادان علیه تقلب
- مسابقات برنامه نویسی بیان
گاهی اگر دعایت مستجاب نشد، برو و گوشه ای بنشین...
زانوهایت را بغل بگیر و یک دل سیر گریه کن...
شاید لازم باشید میان گریه هایت بگویی«اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا»
خدایا! ببخش آن گناهانم را که دعایم را حبس کرده است...
برگرفته شده از وبلاگ ستاره ها(mihan122.blog.ir)
در نماز
از پای تو تیر می کشند و
عین خیالت نیست!
تازه می پرسی
این خون ها
روی سجاده چیست؟!
ولی وقتی
من به نماز می ایستم
گویا تیربارانم می کنند
این قدر درد آورست برایم
شاید هم بیشتر!
اصلا عین خیالم نیست
که یعنی نماز می خوانیم
بلا به نسبت!
einlam.ir
همیشه وقتی از حجاب وحیا حرف میزنیم از خانم ها میگیم ...
از چادری ها میگیم....
اما امروزمیخوام بگم...
سلامتی هر پسری که ریش داره وبهش میگن پاچه بزی و خم به ابرو نمیاره...
سلامتی اونیکه پاتوقش مزار شهداس نه باشگاه کامبیز بدنساز...
سلامتی کسی که جای پرورش اندام وتزریق بازو پرورش ایمان میکنه وخودسازی...
سلامتی پسری که سَرشو خم میکنه تا سنگ فرش خیابونا ،
نه رودروی ناموس مردم....
سلامتی هرچی پسره که بلوز معمولی میپوشه و شلوار کتون
نه لباس های تنگ وشلوار جاستین...
سلامتی اونی که نه مدونا میشناسه نه شکیرا والیزابت تیلور ...
دختر رویاهاشم سلنا گومز نیست...
سلامتی اون مردی که وقتی تو تاکسی میبینه دوتا خانم نشسته نمی ره وسطشون بشینه...
سلامتی اون پسری که نماز اول وقتش حجته...
سلامتی هرکی که پیشش،روبروش ،کنار دستش
تو کلاس با امنیت میشینی وانگارنه انگار کنارش دختر نشسته...
سلامتی اون پسری که بعد امتحان نمیره پیش همکلاسی های مونث وبگو بخند رابندازه
به بهانه ی امتحان...
سلامتی اون پسری که حاضره دخترا بهش بگن مَریض ولی اون وا نده...
سلامتی اون آقایی که ظهر تو دانشگاه پشت کفشاشو خم میکنه
وآستیناش بالا وآب میچکه
جوراباشم از جیباش آویزونه
مهم نیست دخترای جفنگ دانشگاه مسخرش کنن
سلامتی اونی که تو تابستون میره اردوی جهادی نه صفا سیتی با دوستاش (!) توشمال
سلامتی هرچی پسرخوب این جوریه ...
اما دختر ها چی :
هستن دخترایی که نگران پاک شدن آرایششون نیستن،چون آرایش ندارن...
و صورتشون بی آرایش زیباست...
با روسرشون گنبد و امام زاده درست نمیکنن...
دخترایی که وقتی یه پسر پولدار میبینن دلشون نمی لرزه ...
چون دلشون دله نه ژله...!
هستن دخترایی که با دیدن ماشین پسرا کف نمیکنن ....
چون اینا دخترن نه دلستر...!
هستن دخترایی که زندگی رو با یه زیارت مشهد شروع میکنن ...
چون دنبال سعادتن نه مادیات...!
صبر میکنند برای خدا رضای خدا...
سلامتی همشون..........صلوات..
چندسال پیش در همین دوران عده ای به خیابان ها ریختند و کشتند و آتش زدند و خیانت کردند. افرادی که به دستور عده ای قدرت طلب که شهوت قدرت و پست و مقام کورشان کرده بود و نام خودشان را اصلاح طلبگذاشته بودند پس از انتخابات پرشکوه سال 88 و شکست سنگین از مردم به منظور گرفتن انتقام از ملت به بهانه تقلب و مشروعیت نداشتند نظام دستور اغتشاش و شورش را صادر کردند.
عده ای از طرفدارانشان هم که از همه جا بی خبر بودند در دام قدرت طلبان افتادند و حس خود چگوارا پنداری به آنها دست داد و خود را قهرمان جنبش‌های انقلابی دانستند و به خیابان ها ریختند و تا توانستند به کشور خیانتکردند.
اما حالا در سال 93 در همان نظامی که می گفتند مشروعیت ندارد همان عده قدرت طلب در خیلی از پست ها و مقام های دولتی مشغول به کار شده اند و دیگر خبری از آن حرف های چند سال پیش نیست و انگار این وسططرفدارانشان باید قربانی شهوت قدرت آنها می شدند و عده ای کشته ، عده ای زخمی و عده ای بازداشت.
بعضی ها هم در خانه های خود پاهایشان را روی هم گذاشته اند و سر وقت غذایشان را میل می کنند و این وسط کلاه گشاد بر سر کسانی رفت که خود را شیفته این افراد می دانستد. همان هایی که مدام فریاد می زدندرأی من را پس بدهید! البته شعار آنها درست بود اما مخاطبشان را شتباه گرفته بودند.
فته گران باید بدانند رأی شما را آنهایی باید پس بدهند که شمارا فریب داده اند و امروز در پست و مقام های دولتیهمان نظامی که می گفتند مشروعیت ندارد به ریش من و شما می خندند.
منبع:معبر سایبری فندرسک
همه دور هم نشسته بودیم. یکی از بچه ها که زیادی اهل حساب و کتاب بود و دلش می خواست از کنه هر چیزی سر در بیاورد گفت:" بچه ها بیایید ببینیم برای چه اومدیم جبهه" و بچه ها سرشان درد می کرد برای اینجور حرف ها البته با حاضر جوابی ها و اشارات و کنایات خاص خودشان همه گفتند:" باشه"
از سمت راست نفر اول شروع کرد:" والله بی خرجی مونده بودم. سر سیاه زمستونی هم که کار پیدا نمیشه گفتیم کی به کیه می رویم جبهه و می گیم برای خدا آمدیم بجنگیم."
بعد با اینکه همه خنده شان گرفته بود او باورش شده بود و نمی دانم تند تند داشت چه چیزی را می نوشت.
نفر بعد با یک قیافه ی معصومانه ای گفت:" همه می دونن که منو به زور آوردن جبهه چون من غیر از این که کف پام صافه و کفیل مادرم هستم و دریچه ی قلبم گشاد شده خیلی از دعوا می ترسم، سر گذر هر وقت بچه ها با هم یکی به دو می کردند من فشارم پایین می آمد و غش می کردم."
دوباره صدای خنده ی بچه ها بلند شد و جناب آقای کاتب یک بویی برده بود از قضیه و مانند اول دیگر تند تند حرفهای بچه هارا نمی نوشت. شکش وقتی به یقین تبدیل شد که یکی از دوستان صمیمی اش گفت:" منم مانند بچه های دیگه ، تو خونه کسی محلم نمی گذاشت، تحویلم نمی گرفت، آمدم جبهه بلکه شهید بشوم و همه تحویلم بگیرند."
منبع:نشریه خاکریز انتظار
سلام همسنگران
از این که بازهم به این حقیر لطف داشتید و قدم رنجه فرمودید ممنونم
و امیدوارم بتونم مطالب های مفید و ارزشمندی رو اینجا قرار بدم
متاسفانه پست هایی که از بلاگفا به اینجا منتقل کردم یه خورده مشکل داره و حرف"ی" رو نمی خونه
که از این بابت عذر می خوام!
التماس دعا
یاعلی
یادمان هست زمانی که مانتو وارد ایران شد بسیار گشاد و بلند بود اما بعضی ها گفتند اسراف در اسلام حرام است و نباید این قدر پارچه حرام کنیم پس هر سال سانتی از مانتو را کم کردند تا اینکه الآن اسمش را نمی توان مانتو گذاشت و بهتر است بگویم پیراهن.
کم کم همین اتفاق نیز برای شلوار خانم ها افتاد. شلوار گشاد و راحت جای خودش را به ساپورت داد و اول ساپورت را در خانه ها می پوشیدند وبعد راه به مهمانی ها باز کرد و کم کم وارد کوچه و خیابان شد.
این نوع کشف حجاب را قبلاً در زمان رضاخان دیده بودیم. شاید کشف حجاب نرم بهترین نامی باشد که بتوان روی این نوع کشف حجاب گذاشت. یعنی همه چیز به آرامی و با مرور زمان صورت می گیرد و یکباره به اوج و شدتخود می رسد. ابتدا چشم ها و افکار را عادت می دهند و بعد از عادت چشم ها و افکار ضربه نهایی را وارد می سازند.
و حالا که چشم ها و افکار ما را عادت داده اند هر روز به فکر زدن ضربه ای تازه به فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی ما هستند و این بار نوبت به بی هویتی مردان ماست.
ساپورت مردانه ضربه جدیدیست که به وسیله آن می خواهند غیرت مردانه ما را هدف بگیرند. اصولاً ساپورتماهیتی زنانه دارد و پوشیدن آن توسط مردان درست مانند آن است که مردان لباس زنانه به تن کنند.
اولین نشانه های این کشف حجاب نرم را می توان در برنامه بفرمایید شام شبکه من و تو دید. در یکی از برنامه های بفرمایید شام که با حضور چهار نفر در دور یک میز شکل می گیرد این بار دو زن و دو مرد حضور داشتند که با الزام این شبکه انگلیسی زن ها لباس مردان و مردان لباس زن ها را به تن کردند.
ساپورت مردانه آن قدر ضایع است که با پوشیدن آن توسط مردان حتی در محافل شخصی و خانوادگی کسی از آن استقبال نکند ولی اینکه بعضی ها برای اینکه از مد عقب نیفتند حاضرند در بعضی مواقع خفت بکشند و هرذلتی را قبول کنند تا از مد عقب نیفتند بسیار جالب است. گروه دیگری که از این نوع پوشش زنانه استفاده خواهند کرد مردان همجنس باز هستند.
اما همان طور که بیان شد این نوع پوشش برای مردان آن قدر ضایع است که حتی در کشورهای غربی نیز از این نوع پوشش توسط مردان استقبال نشده است. حتی ساپورت زنانه آن قدر که توسط زنان ما استفاده می شود درکشور های غربی استفاده نمی شود و این نشانگر این است که استفاده کنندگان از ین نوع پوشش عقده مدگرایی دارند و دچار کمبو مد هستند.
راه چاره چیست؟
بهترین راه برای جبران کمبود های مد همچنین مبارزه با مدهای غربی تشکیل کارگروه شناخت و مقابله و طراحی مد است. وظیفه این کارگروه شناخت مدهای غربی که با هویت ایرانی اسلامی ما مغایرت دارد وجلوگیری از تبلیغ این نوع مد در کشور است و همچنین تولید و حمایت از مد جدید ایرانی و اسلامی برایمقابله با مد های غربیست. متأسفانه شرکت تولید کننده مد های مغایر با شئونات ایرانی و اسلامی بهراحتی و آزادانه در فضای مجازی در حال تبلیغ مد های خود هستند و هیچ نهادی با آنها برخورد نمی کند. این کارگروه می تواند با تبلیغ مد های ایرانی اسلامی در شبکه های تلویزیونی و در فضای مجازی و جلوگیری از تبلیغ مد های غربی در کشور سهم بسیار زیادی را برای حفظ هویت ایرانی اسلامی ما داشته باشد.
| کلامی از ناخدای انقلاب : فرهنگ مثل هوایی است که چه بخواهیم چه نخواهیم باید تنفس کنیم، بنابراین اگر تمیز باشد یا آلوده، اثر متفاوتی را برجامعه و کشور خوا هد داشت. همه رفتارهای روزمره، عادات و «نگاه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی» مردم از فرهنگ آنها الهام می گیرد، بنابراین باورهای فرهنگی به همه مسائل و عرصه های دیگر سایه می اندازد و مهمتر است. مسئولان فرهنگی، باید با حساسیت و هوشیاری مراقب رخنه های بسیار خطرناک فرهنگی باشند و به وظایف ایجابی و دفاعی خود در این زمینه عمل کنند. |
|
